<p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>瘦猴跑上来怪笑着说,你知不知道,你是红旗的种,你在打倒你的老子。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">上河村造反派头目红旗那时已经死了。红旗是在一次武斗中被人砍下七刀后才死去的。文化大革命结束后红旗成了臭名远扬的恶人。那天,苦命与瘦猴狠狠地打了一架。开始瘦猴不是对手,老被苦命摔在地上。后来瘦猴就大喊,快来帮忙呀!打这红旗的种,打这造反派的种。这下别的同学也上来了,苦命很快便被按在了地上,拳脚雨点般朝他身上砸来。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">晚上,苦命站在昏暗的灯光里对娘说,我是不是红旗的种?<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">别听他们的话,你爹是个工人,在很远的工厂里工作。翠花放下手中的活儿,抚摸着苦命额上一个黑桃大的青包说。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">苦命脸上挂着两滴泪水说,那爹怎么不回来看我们呢?<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">翠花一时语塞,好一阵才找到合适的话说,你爹在那里建一个工厂,今后好生产钢铁用来保为祖国,等把钢厂建好了就回来看你。翠花说着,泪水就流了出来。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">苦命见娘哭了,就说,娘在生爹的气?<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">翠花忙遮掩着说,娘眼里掉进了一个沙子。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">苦命仰着脸说,娘,让我给你吹吹。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">翠花一下子把苦命抱在怀里,泪雨滂沱起来。苦命从来没见翠花这么伤心地哭过,就哭喊着说,娘<span lang="EN-US">.</span></span><span lang="EN-US" style="COLOR: black; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">…</font></span><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">..</span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">娘,你怎么了?是谁欺负了你,让我去为你报仇。自从那次师傅在红旗家遭到羞辱不辞而别之后,她就知道师傅这一背子是不会原谅她的。那天,翠花沉积在心中的泪水再也控制不住,潮水般地涌了出来。一阵痛哭之后,翠花心里好受多了,就对苦命说,娘没什么,今后上学不要跟瘦猴他们一路就是了。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅那天晚上说,后来苦命到这里来过。苦命是在读小学二年级的时候来的。那年暑假,苦命先是来了一封短信。信中高矮不齐的字迹使他想起在家乡高低不平的路上,一个八九岁的男孩多年来一直在盼望着他。师傅读着苦命写来的信,一股暖流顿时涌上心头。苦命到的那天,师傅请了一天假。当苦命随着汹涌的人流来到车站出口时,他看到了一张红旗小时候的面孔。几天来流淌在心中的那一股暖流便蓦然消失了。师傅痛苦地收回了他那一双撒在苦命身上的目光。一股羞辱顿时涌上心头,师傅扔下举在头顶的牌子,转身走开了。其实苦命那时已经看到了师傅,苦命看到牌子上苦命二字,就想牌子下面那人一定是父亲了,心里一喜,埋头连钻几个人缝,像一尾鱼在一片礁石中游着。可是当他到达目的地抬头一看,那个举牌子的人却不见了。苦命在人流中东望望西望望,像一位落水的孩子伸着细长的脖子。后来师傅想,人家一个孩子,如果不接待,不是要让人家流落街头吗?师傅想到这里便又找了回来。当苦命再次看到那个写着苦命的牌子时,人就扑了过来,像是在洪流中抓到的一根救命的稻草。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">那时,汹涌的人流已经从车站流向了城市的各个角落。广场上人迹稀少。炽热的太阳燃烧在慰蓝色的天空,地面像是落满了无数的火星。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">苦命仰着圆圆的脸在水泥地板上一跳一跳地说,爹,我下车时明明看见了你,后来怎么不在了。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅忙遮掩着说,我去上了一个厕所。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">苦命拉着师傅粗大的手说,我还以为找不到你了?说完就两眼死死地盯着师傅黧黑的面孔,一只手在背包里摸来摸去。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅觉得奇怪,就问,你在干啥?<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">苦命撅着小嘴说,走的时候,娘给了一张相片,说是叫我下车时拿在手里便能找到你了。苦命在背包里摸了好一阵才拿出一张面色发黄的相片在手里看了看说,没错,只是多了一些胡子。师傅见了,心想这孩子怪聪明的。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman"; mso-ascii-font-family: 隶书;">师傅那天晚上说,苦命来的那一年,这座城市已初具规模,高炉里的铁水早就炼了出来,仗却最终没有打起来,铁倒炼了不少。师傅说到这里就放下手中的酒杯看着我说,你知不知道,我们当年到这里来就是为了多建几座高炉多炼几吨铁准备打仗。毛主席他老人家还说过我们这里搞不好,他就睡不好觉。师傅说到这里就有些激动,声音便铿锵有力起来,在那些年月,我们没日没夜地干,只想早日出铁,好让毛主席睡一个安稳的觉。现在改革开放了,可惜我老了,该退休了。苦命来后你要好好照顾他,教他好好作人。我默默地点着头。</span><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 隶书; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></font></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">那一年夏天,苦命跟在师傅的屁股后面像一尾红色的小鲤鱼在这座初具规模的城市的夹缝里欢快地游着。一座座拔地而起的建筑高耸云宵,苦命细长的脖子望得直发酸。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">晚上,苦命突然从榻上坐起来说,爹,我现在知道了你为什么不回家了。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅心里一紧,以为苦命知道了什么,就有些生气地说,你能知道啥子?苦命两腿盘在榻上一脸兴奋地说,你们在这里修这么多的房子,太忙了,是不是没有时间回家。师傅紧张的心便松弛了下来。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">城市的夜晚并不像老家那么黑暗,那些弥漫在城市中的夜色被无数闪烁的灯光照得一片灰白。穿城而过的金沙江在银灰色的夜空中缓缓地淌着,江风嗖嗖地吹着,偶而一片灯光落在江面,仿佛是江风正在扇动的翅膀。房间里好一阵无话,屋顶上的吊扇如同一只受伤的大鸟在不停地扑腾着。一片薄薄的光从窗外飘进来,地上像是淌了一层银亮的水。突然,西边的天空出现一片红晕。坐在榻上的苦命正觉得奇怪,那片红晕霎时便成了万道霞光,朝更远的天空照去。瞬间,整个天空都红了。苦命看见师傅赤裸的身体置身在一片红光之中,吃惊地说,爹,你看这天怎么了?师傅望着红光中的苦命说,那是高炉在出铁,铁水映红了天空。第二天,苦命就吵着要师傅带他去看出铁。在去厂区的路上,两人破碰到了蕙兰。蕙兰曾经苦苦地恋着师傅。师傅见到她时,苦命正埋着头往前蹿。师傅忙拉住苦命说,快叫阿姨。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">蕙兰摸着苦命的光头说,是你的孩子。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">蕙兰的话像一把锋利的剑刺在师傅的心上,师傅的体内顿时血惺四溅,红光穿透了他的肌肤,映红了他黧黑的脸膛。好大一阵师傅才从痛苦中返过劲来,微微地点了点头。蕙兰望着师傅说,带着孩子到我家去玩吧?师傅目光游弋地说,行,便匆匆地离开了。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">那一年,师傅提着一把寒光闪闪的斧子去找红旗寻仇时,遭到红旗羞辱后便一路嚎叫,像一头受到致命打击的独狼奔跑在乡村曲折的山道上。师傅那天是爬上一辆满载牲口的货车离开家乡的。家乡从那以后便成了他心上的痛。师傅回到这里后就沉默了,人们很少见他说话,即使是他与狼搏斗的故事也很少见他提起。那时这里的建设还是一些基础工程。师傅每天不停地推运着挖土机挖出的土石方,整个人像是一台不知疲倦的机器。班长四清常劝阻着说,休息一会儿吧!你今天的任务早就完成了。师傅手中的车却不能停下来,他害怕一停止劳动,他的思绪就会碰到他心中的伤痛。一到黄昏,他便独自一人来到金沙江边的一块岩石上望着滔滔不绝的江水。夕阳中,师傅青铜般的躯体一动不动,油亮的肌肤上浮着一层细碎的汗珠。蕙兰出现在他的视野是在那年秋天,河谷的秋风像一位画家手中的笔把河谷涂得一片金黄。那天,蕙兰挑着一挑水桶踩着窄窄的山路来到江边取水。蕙兰弯腰取水的身影正好落在师傅痴呆的目光里。<span lang="EN-US"><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">蕙兰是商店里的营业员。听师傅那天夜里讲,那时整个工地就只有一家商店。商店的原址就在我现在居住的这条街道上。那时这里杂草丛生,商店跟人们居住的席棚一样,都是用山上的茅草盖起来的。一到星期天,汉子们便成群结队地来到这里买一些生活用品,贪婪的目光在蕙兰漂亮的脸蛋上游来游去。蕙兰落落大方,脸上总是挂满着甜甜的微笑。汉子们在接过她从柜台里递出的东西时总爱用手指触摸一下她那白嫩的细手。蕙兰递东西的动作优雅得体,汉子们不敢有更多的冒进。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">那时工地上还没有自来水。蕙兰每天黄昏都要到江边去担水,斜阳的余辉中,岩石上那雕塑般的躯体像是一团难解的迷。蕙兰每次走到岩石旁就要停下脚步注视一番,师傅身上厚实的肌肉总是让她心跳不止。蕙兰走进师傅是在秋末的一个暮色中,那时她正挑着一担水沿着斜斜的山道缓缓而上。当她来到岩石旁时,她的一双目光便像蛛网一样粘在了师傅的身上。蕙兰没想到就在这时她的一只脚踏在了一个鸡蛋那么大的鹅卵石上,人的身子一歪,肩上的扁担就滑了出去,辛辛苦苦挑上来的一担水便倒得一滴不剩。师傅听到响动后,抬头见是每天挑水的那个女子,就忙跑了过来。蕙兰那时脚已扭伤,再也不能下到江边去取水。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅见状,就挑着水桶下到江边重新取上水来说,我帮你挑回去吧!<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">到了店门前,师傅放下肩上的水桶。桶里的水清幽幽的,荡着微微的涟漪,映照出屋檐下零乱的茅草。蕙兰打开厚重的木门,门吱呀的声音穿过师傅狭窄的耳道,欢快地朝暮色铺开的河谷跑去。临走时,蕙兰从店里拿出一包香烟说,谢谢大哥帮忙。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅连忙推让说,这怎么行呢?不好,不好。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">蕙兰见师傅死不肯接,就说,大哥是看不起我?<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">蕙兰的话让师傅感到为难起来,就说,这样吧!你这里有没有旱烟叶,我买一点,我只会抽这种东西。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅在很小的时候就学会了抽旱烟。那时,师傅的父亲每天收工回来都要叫他拿出旱烟袋卷上一截栽在他尺来长的烟杆上。父亲的烟瘾不大,抽上几口就把烟杆递给师傅说,拿去灭了放好。这时师傅就偷偷地吸上几口,然后仰着脸任那些浓烟从两个小鼻孔里缓缓地爬出来。师傅没想到后来他就上了瘾。到这里来搞建设后,他曾到蕙兰的店里来过多次,不曾见到旱烟叶。这回该蕙兰感到为难了。师傅见状忙说,没有就算了。这以后,蕙兰每次挑水,师傅都要上前帮忙。蕙兰感激地说,大哥,太辛苦你了。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅一拍胸脯说,这有什么辛苦的,我有的是力气,今后你就不要去挑了,我每天帮你挑回来就是了。师傅的话让蕙兰喜出望外。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">从商店到江边是一条崎岖的山路,路的两边长满着人一样高的杂草。夕阳中,师傅挑水的脚步缓慢而有力。两只水桶在空中一荡一荡的,像是两个荡秋千的孩子。师傅每次挑水回来,蕙兰都要拿出一条毛巾给他擦汗。师傅擦汗的动作粗糙而简单,毛巾只在脸上一抹就完事。蕙兰就用一种责怪的口气说,你们男人就是马虎,连擦汗都不会。说完就拿起毛巾在师傅脸上轻轻地擦着。一天黄昏,师傅来到店里正准备提着水桶出去挑水。蕙兰从店里伸出头来神秘地说,等一等,你进来一下,我给你看一样东西。师傅正犹豫着,蕙兰就跑出来拉着师傅往屋里走。师傅边走边说,看什么东西?弄得神神秘秘的。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅没想到蕙兰为他搞来了旱烟。师傅进到屋里看到桌子上一大堆金灿灿的旱烟叶时,惊奇地说,你这是从哪里弄来的?<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">蕙兰没有开腔说话,一双眼睛却脉脉含情地望着师傅。师傅忙低下头摘下一片烟叶在嘴里润了润。烟叶的质量很好。师傅做出一支烟点燃后,整个人就被一团乳白色的烟雾包裹住了。蕙兰距师傅太近,一不小心就呛了一口,便咳着嗽跑了出去。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">自从那天知道师傅爱抽旱烟后,蕙兰就一直记在心上。那天蕙兰到二十公里以外的三河镇进货时特意到市场上去逛了一圈。市场上热闹非凡,各种农产品应有尽有,就是不见要找的旱烟。蕙兰很失望。当她正准备离开时,一个偏僻的角落引起了她的注意。蕙兰来到了一条狭窄的街道上,街道上行人稀少。蕙兰看见旱烟时她差点叫出了声来。店主那时正躺在一把破旧的藤椅上打盹,几只苍蝇在他的头顶飞来飞去。蕙兰忙叫醒店主,价都没讲就买了下来。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅那天晚上说他没想到蕙兰会爱上她。那是一个冬日的夜晚,一个慰问团到这里来演出。舞台搭在古老的木棉树下,刚近黄昏,人们便从各自的茅屋里涌出来汇集到这里,舞台前顿时成了人的海洋。演出结束后,蕙兰找到师傅说,大哥,你能不能送我回去?蕙兰说话时把嘴凑到了师傅的耳边,师傅感到了一股湿漉漉的热气。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">夜色中,曲曲折折的山路浮着一层薄薄的月色。夜风轻轻地拂着,略带一些寒意。两人静静地走着,拐进一个湾之后,木棉树下的喧闹声就听不见了。夜静得有些吓人。蕙兰朝师傅靠了靠,两人就紧紧地挨在了一起。突然,一只松鼠从前面的路上横穿而过,蕙兰一惊,两只手便紧紧地抓住了师傅的胳膊。恰在这时,浮在天边的那一轮明月偏偏掉进了一团云雾之中,脚下的路顿时被浓浓的夜色吞没了,风吹得路边的枯草瑟瑟地响着。蕙兰不敢再走,浑身哆嗦着扑进师傅的怀里。师傅低头看着把头埋在自己胸前的蕙兰说,这有什么可怕的,以前我还跟狼搏斗过呢!蕙兰比师傅晚到这里来几年。那时这里已经没有了狼的踪影,关于人与狼搏斗的事也只是听人说说而已。蕙兰没想到每天为自己挑水的男人就是曾经与狼搏斗的英雄。师傅见蕙兰吃惊地望着自己,就说,你不相信?蕙兰一双明亮的眸子在夜色中一闪一闪地说,大哥说到哪里去了,当我在江边第一眼看到你时我就觉得你是一个不同凡响的人。不凡倒是算不上,打死狼却是真的。师傅说完脸上露出了好久没有出现的笑容。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">那天晚上,师傅一改往日的沉默寡言,整个人像是换了个人儿似的。一路上,师傅滔滔不绝地讲述着那次夜里与狼搏斗的经过。后来,蕙兰说,大哥,你那时一点也不害怕吗?师傅整个人像是回到了当年的晚上,手上做着与狼搏斗的动作说,哪里有不害怕的,还不是逼出来的?当两人来到店前的酸枣树下时,师傅突然刹住了滔滔不绝的话语。蕙兰正觉得奇怪,师傅指着前面的商店说,已经到了,我就不送了。蕙兰那时正处在一种甜蜜的梦幻中,突然听到师傅这么说,就拉着师傅的手低声说,大哥,还有一段路呢?要是又有狼出现怎么办?你就把我送到屋吗?那时月亮已从云层中走了出来,整个河谷一片银白。师傅站在酸枣树下,细碎的月光像是无数的纸屑洒在他的身上。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">现在哪里还有狼,快走吧!我看着你进门。师傅笑着说。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">蕙兰低着头看着地上的一片月光羞涩地说,我一个人在店里害怕,我要你一背子伴着我。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅那时很激动。从内心来说,他还是挺喜欢蕙兰的。那些日子他帮助她挑水并不是为了接近她,他只是想通过一种劳动来排出心中的痛苦。师傅没想到蕙兰会爱上他。那一刻,他差一点就拥抱住了面前美丽的人儿,但他的那一双有力的手臂最终没有拥抱过来。他想到了翠花,他想他是配不上蕙兰的。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">从那以后师傅就开始回避着蕙兰,每次挑水后就匆匆地离去。蕙兰极力挽留说,大哥,你歇歇,喝点茶吧!师傅接过蕙兰递上的茶缸猛喝一口后说,我还要早点回去,晚上还要加班呢?师傅离开时,蕙兰立在茅檐下,目光痴痴地望着师傅离去的背影。那时,黄昏中的夕阳把师傅的影子拉得长长的。师傅爬上那道高高的山岗时,他那长长的影子还映照在商店的土墙上。师傅梦一样的影子多少给了蕙兰一些慰藉。蕙兰家居东北,一九六八年离开家乡带着一腔热血来到这里。那时工地上女孩极少,蕙兰便被安排在这个店里当营业员。当时店里还有一位姑娘,也是从东北来的,由于长时间不服这里水土,一年后就回到了北方。蕙兰独自守着商店,对于一个女孩来说,害怕孤独是避免不了的。自从见到师傅后,她就爱上了他,她觉得他是一个能够托付终生的人。可是她没想到当她把一颗洁白无暇充满爱情的心捧在手里献给我的师傅时,我的师傅却惶惶不安起来。师傅愈来愈觉得与蕙兰在一起是一种痛苦的折磨,每次挑水回来,蕙兰热烈的目光总是让他不敢抬头。师傅害怕那明亮的眸子里的火焰会点燃自己。每次师傅的脚步刚到屋檐下面,蕙兰娇小玲珑的身子便飘到他的面前为他卸下肩上的扁担。蕙兰擦汗的毛巾在师傅的脸上充满爱意地抚着。师傅隐隐闻到了一股香气,这是一种来自肉体的芬芳。师傅用鼻子吸了吸,那股芬芳沿着鼻腔直下,如同一股清澈的山泉瞬时便浸透了他的全身。师傅觉得有些醉了,害怕自己会做出什么事来,就说,我该回去了。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">蕙兰挡在师傅的前面面若桃红地说,大哥,这些日子你总是对我躲躲闪闪的,是不是我长得太丑了,把你吓倒了。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅两眼突然睁得圆圆的说,妹子这么好,像是从画儿里走出来似的,有什么害怕的?和妹子在一起我<span lang="EN-US">......</span>,师傅正准备说和妹子在一起我是求之不得时,突然收住了口。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅那时觉得自己正打马走在万丈悬崖之上,便赶紧勒住了缰绳。蕙兰见自己盼望以久的话突然堵塞在了师傅的嘴里,就把头扭在一边佯装生气地说,那大哥为什么挑完水后就急着要走,好象我要吃了你似的。那时压抑在师傅心中的情感顿时成了滔滔洪水猛烈地撞击着他身上的每一块肌肉。师傅辛辛苦苦筑在心中的堤坝再也经受不住了,一股洪流破堤而出。师傅什么也没说,一双手紧紧地把蕙兰拥在自己宽阔厚实的怀里。那时夜幕正在降临,夜色在他们周围雾一样地弥漫着。突然一阵凉风袭来,师傅的心头一颤,刚才还是汹涌的洪水瞬间便平静了下来。师傅松开蕙兰说,我该回去了,你看我们在这里呆了这么久,月亮都升起来了。你快进屋去吧!我该走了。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">后来,师傅就再也没有去过蕙兰的店里。好些日子蕙兰像是丢了魂似的,痴呆地站在柜台里。每到夕阳西下时,她那一双忧郁的目光便一直望着外面斜坡上茅草掩映的山道,渴望着师傅健壮的身影突然出现。师傅没想到蕙兰会来找他。蕙兰找到师傅时,师傅那时正躺在医院的病床上。师傅是在一次爆破中受伤的。那天,他们的工作进展被一堵褐色的岩石挡住了。班长四清望着黑烟直冒,无可奈何的挖土机说,看来只有用爆破了。炮眼钻成填满炸药后,师傅点燃导火索很快便躲进了安全的屏障里。随着一声声爆响,顿时山崩地裂,工地的上空瞬时便升起了一团红色的尘埃。一阵陨石雨般的石块落在地面之后,班长四清就跑了出去。师傅忙上前一把拉住他说,还有一炮。四清说,可能是枚哑炮。哪知就在这时,那枚哑炮却响了。师傅看见红尘中一块石头正朝四清飞来,便一下子把他扑倒在地。就在四清倒地的那一瞬,那块褐色的石头就到了,正好砸在师傅的胳膊上,师傅在一阵巨痛中沉沉地倒在了四清的身上。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">工地医院临时搭在一片苏铁林中,成百上千的苏铁正值花期,人置身林中,如同穿越了时空隧道,回到了几千万年前的某个时代。那天蕙兰走进医院时正好碰到从里面出来的四清。蕙兰抬头说,同志,张建国是不是住院了。四清见是商店里的营业员,感到有些惊奇,怔了好一阵才说,在里面。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅见了蕙兰,正不知如何是好时,蕙兰却开腔说话了,大哥,你病了,病得厉害吗? <span lang="EN-US"><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">四清见两人很熟悉,看上去关系很不一般,就说,他可是我的好兄弟呀,为了救我才受伤的。这以后,蕙兰每天都要抽空到医院里来看看。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">一天,蕙兰见病房里没有别人,就把头俯在师傅的耳边,脸上飞着霞红说,大哥,这么久不来见我,把我都想死了。开始我还有些怪你呢,原来是你受伤了,幸好我找你来了,要不然就是我的错了。蕙兰说完,就把头埋在师傅的胸前,沉浸在幸福的憧憬中。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅用他那一只好手轻轻地抚摸着蕙兰乌黑亮泽的头发,好一阵才说,妹子,不是大哥不喜欢你,我是结了婚的人,我的老家还有我的<span lang="EN-US">......</span>,师傅正准备说出他的妻子翠花时,他便坠入了另一种痛苦中。蕙兰做梦也没想到师傅已有家室。师傅的话象是给了她当头一棍。那天,蕙兰不知道自己是怎样离开医院的。可是第二天,她又来了。他把一篮上好的菜放在师傅的床前说,大哥,把这些吃了,我们出去走走。那是一个初春的早晨,暖绒绒的阳光像是一床金色的被褥铺满长长的河谷。两人一前一后来到外面的苏铁林里。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">蕙兰说,大哥,既然我们不能做夫妻,就做一对兄妹吧!<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅站在一株正在开花的苏铁面前默默地点了点头。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">出院后,四清没有让师傅到工地上干活,师傅一个人呆在茅屋里静养着。一天,四清下班回来,师傅用他那只还缠着绷带的手招了招说,过来,我有话给你说。四清那时正端着一只脸盆准备到金沙江去洗脸,见师傅的脸上神神秘秘,就丢下脸盆走了过来。师傅一只手搭在四清的肩上说,你觉得商店里那个营业员怎么样?四清脱口而出说,可以呀!然后突然说,对了,我正想问你,你们怎么那么熟呢?<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">她是我的妹妹,我们怎么不熟呢?<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">少吹牛,你有这么漂亮的妹妹,你看你像头牛似的,人家秀秀气气的,俨然一个大家闺秀,怎么会是你的妹妹?<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅突然严肃地说,我跟你说真的,你别乱说好不好?那女子叫蕙兰,一天,我在江边见她挑水时把脚扭伤了,就帮她把水挑了回来。那以后她叫我大哥,我叫她妹妹。那几天你和她常到医院来看我,我就觉得你们是天生的一对,下次她再来我就把她介绍给你。师傅没想到蕙兰愿意和四清谈的目的是为了更多地与他接触。师傅无奈之下便调到了别的班组。师傅搬出和四清同住的茅屋时,四清隐隐感到了什么。晚上,蕙兰来约他时见师傅不在,摆在屋角的床已经拆去,地上一片狼藉,就说,大哥呢?<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">他调走了,四清坐在乱石砌成的床上,脸黑沉沉地说。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">那一刻,蕙兰如坠深渊,她觉得眼前一片漆黑,好一阵后才痛苦地说,你为什么不拦住他,是不是你撵他走的。听了蕙兰的话,四清恍然大悟。这以后,四清找到师傅说,人家蕙兰喜欢的是你。师傅心里一沉,估计四清知道了什么,但他很快就镇定下来说,她怎么喜欢我呢?像你说的我像一头牛一样,然后就劝说道,我离开你们就是为了让你们有机会好好地谈。你说你们谈恋爱,我每次插在中间能谈得出个什么明堂来。看你一个白面书生,居然不懂我的一片苦心,真是肚子里白装了那么多的墨水。<span lang="EN-US">.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">师傅的话拨开了几天来覆盖在四清心头的云雾,四清眼前顿觉阳光灿烂。<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">四清与蕙兰结婚时,师傅也去了。古老的木棉树下人来人往。大红喜联在茅屋的门框上散发着喜庆的气息。四清挽着蕙兰出现在师傅的面前时,师傅从蕙兰那一双幽怨的目光中隐隐感到了一种疼痛。说了几句祝福的话之后,师傅几杯酒下肚便默默地退了出去,摇摇晃晃地来到古老的木棉树下。那时正是木棉花开的季节,硕大鲜红的花朵如同一束束火焰燃烧在枝头之上,夕阳的余辉透过树枝在地上洒下一片血红,像是铺了一层红绸子似的。师傅轻飘飘的身子在红光中像个纸人被风吹着。<span lang="EN-US"><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: left; mso-layout-grid-align: none;"><span lang="EN-US" style="COLOR: black; FONT-FAMILY: 宋体; mso-font-kerning: 0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><b><span lang="EN-US"><p></p></span></b></p><p></p><p></p><p></p><p></p>
[此贴子已经被作者于2008-9-14 14:09:52编辑过] |